Ręków to typowa wielodrożnica, niegdyś owalnica. Wieś musiała być zamieszkana co najmniej od XIV w. na co wskazuje grodzisko z XIV-XV w. połoŜone w południowej części wsi. ZałoŜone na planie prostokąta z zaokrąglonymi naroŜami, o wymiarach 20 x 21 m. Nasyp ma wysokość do 1,5 m w kształcie ściętego ostrosłupa. Wszystkie ciekawe obiekty znajdują się wzdłuŜ głównej ulicy Nasławickiej. Na skrzyŜowaniu w centrum wsi znajdowała się ruina domu ludowego z 1853 r., klasycystycznego, jednopiętrowego, murowanego, tynkowanego. Na wzgórzu, na południe od głównego skrzyŜowania znajduje się cmentarz, niegdyś przykościelny (kościół zniszczony w 1945 r., później rozebrany). Zachował się od ulicy mur z kamienia łamanego i cegły, co najmniej z XVII w. Brama z XIX w., murowane słupy z gzymsem wieńczącym, nakryte obdaszkami. Dawna kaplica grobowa, dziś mszalna p.w. Chrystusa NajwyŜszego Kapłana z ok. 1890 r. przebudowana w latach 1963-64. Neoromańska, murowana z kamienia, prostokątna z niższą i węŜszą absydą od zachodu. Dach dwuspadowy, kryty dachówką, wystające mury szczytowe. Absyda z daszkiem półstoŜkowym. Od wschodu przedsionek w formie zadaszenia wspartego arkadowo na dwóch parach kolumn, nakryty dwuspadowym daszkiem. W szczycie wschodnim znajduje się tarcza herbowa. W ścianach bocznych triforia. W absydzie zamurowane dawne wejście zamknięte półkoliście. Od wschodniej kalenicy krzyż żeliwny, a na przedsionku krzyż kamienny. We wnętrzu w absydzie i pod oknami kamienne służki. W ołtarzu znajduje się obraz Chrystusa z Kielichem, olejny na płótnie z 1863 r. Druga kaplica grobowa, z ok. 1880 r., przebudowana w 1975 r. na salkę katechetyczną. Neoromańska, z kamienia, prostokątna, dach dwuspadowy, kryty dachówką, wystające mury szczytowe ze sterczynami. Gzyms cokołowy, arkadowy fryz wieńczący. W szczytach obramowane biforia. W szczycie zachodnim portal kamienny, zamknięty półkoliście, zasłonięty przybudowanym przedsionkiem. Nad przedsionkiem widoczna tarcza herbowa. Poza kaplicami zachował się grobowiec rodzinny w formie stopniowanego muru z cegły, wmurowane płyty piaskowcowe z zatartymi napisami. Środek wydzielony kolumnami, zwieńczony trójkątnym obciętym naczółkiem z tarczą herbową. Jednym z charakterystycznych budynków w Rękowie jest budynek szkoły, z lat dwudziestych XX w., jednopiętrowy z mieszkalnym poddaszem, murowany, tynkowany. Dach naczółkowy, kryty dachówką. Pozorny ryzalit środkowy, w nim na piętrze okno obramowane z podwójnymi płycinami. Gzyms podokapowy. Na podwórzu szkolnym znajduje się lipa drobnolistna w wieku ok. 310 lat, o obwodzie 540 cm i wysokości 20 m.